Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19475 Esas 2022/5023 Karar Sayılı İlamı

Cinsel taciz suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına dair Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 07.11.2019 tarihli ve 2019/140 Esas, 2019/280 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmaması hususunda beyanı alınmadan karar verildiğinden bahisle kaldırılmasına dair Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin bila tarihli ve 2019/1235 Değişik iş sayılı kararını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda adı geçen sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 105/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına dair Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 21.01.2020 tarihli ve 2019/357 Esas, 2020/26 sayılı kararına katılan kurum vekilince vekalet ücreti yönünden yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın vekalet ücreti yönünden kaldırılmasına ilişkin Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.02.2020 tarihli ve 2020/165 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1- Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 21.02.2019 tarihli ve 2018/7458 Esas, 2019/7439 Karar sayılı ilâmında; "Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve Kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğüne ilişkin bir kamu görevi olması nedeniyle vekalet ücretine yönelik talebin reddine" şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda Elmalı Ağır Ceza Mahkemesince Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının bahse konu davadan haberdar edilmesi üzerine Bakanlık vekilinin katılma dilekçesiyle davaya katılma talebinde bulunması üzerine 11.07.2019 tarihli 1. oturumda katılan olarak duruşmalara kabulüne karar verildiği ancak Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve Kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğüne ilişkin bir kamu görevi olduğu ve Mahkemesince anılan Bakanlık lehine vekâlet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
2- Kabule göre de, itiraz merciince vekâlet ücreti yönünden itirazın kabulüyle söz konusu kararın kaldırılmasına ve gereği için dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği anlaşılmış ise de, 5271 sayılı Kanun'un "İtiraz yerinde görülürse merci, aynı zamanda itiraz konusu hakkında da karar verir" şeklindeki 271/2. maddesi nazara alınarak, söz konusu eksikliğin itiraz merciince giderilebilecek eksikliklerden olduğu gözetilmeden, itiraz konusu hakkında bir karar verilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.10.2020 günlü, 94660652-105-07-6371-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki 1 numaralı talep yerinde görüldüğünden, Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.02.2020 gün ve 2020/165 Değişik iş sayılı katılan Bakanlık vekiline vekalet ücreti tayin edilmesi yönündeki kararının 5271 sayılı CMK’nın 309/4-a. maddesi gereğince BOZULMASINA, 1 numaralı talep konusunda verilen kararın niteliği
gereği 2 numaralı talebin konusuz kalmış olması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına ve dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.