KARAR

Göçmen kaçakçılığı suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, mahkumiyetine dair Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18/02/2015 tarih ve 2013/551-2015/67 E-K sayılı kararın sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 27/03/2019 tarih ve 2019/192-5964 E-K sayılı kararıyla,
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun infaz sırasında resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA” biçiminde oy birliğiyle onama kararı vermiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/09/2020 gün ve 2020/72328 sayılı yazısı ile özetle;
Menderes Cumhuriyet Başsavcılığının 27/10/2009 tarihli iddianamesiyle sanık ...’ın göçmen kaçakçılığı suçundan Yunanistan ülkesinde yargılanarak 7 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldığı, sanık hakkında açılan davada Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesinin itiraza konu 18/02/2015 tarihli kararıyla sanığın göçmen kaçakçılığı suçundan 3 yıl 4 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın temyizi sonucunda Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 26/04/2017 tarihli ilamı ile kararın onanarak kesinleştiği,
Sanık hakkında aynı eylem nedeniyle Kuşadası Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından göçmen kaçakçılığı suçundan ikinci bir iddianamenin düzenlendiği, Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2012 tarih ve 2010/250-2012/556 E-K sayılı ilamıyla sanığın 2 yıl 6 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın temyiz edilmeden kesinleştiği,
Her iki yargılamanın konusunun ve karara dayanak yapılan Yunanistan Mahkemesinin aynı olması nedeniyle, sanık hakkında mükerrer yargılama ve neticesinde mükerrer ceza tayini yapıldığı, sanık hakkında verilen iki mahkeme kararınında kesinleştiği, sonradan kesinleşen ilamın Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2015 tarih ve 2013/511-2015/67 E-K sayılı ilamı olduğu, sanık hakkında sonradan kesinleşen bu kararının kaldırılarak, kesin hüküm nedeniyle açılmış olan davanın reddine karar verilmesi gerektiği, itirazın yerinde görülmemesi halindeyse dosyanın yetkili ve görevli Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi” gerektiği denilerek, dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce, sanık hakkında göçmen kaçakçılığı suçundan verilen 27/03/2019 gün ve 2019/192-2019/5964 E-K sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18/02/2015 tarih ve 2013/511-2015/67 E-K sayılı mahkumiyet hükmünü içeren dosya yeniden görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın göçmen kaçakçılığı eylemi nedeniyle öncesinde Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2012 tarih ve 2010/250-2012/556 E-K sayılı kesinleşmiş kararının bulunması karşısında, aynı eylemden dolayı açılan ikinci davada CMK"nın 223/7. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devam olunarak, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.