Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/4389 Esas 2017/3236 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4389
Karar No: 2017/3236
Karar Tarihi: 02.05.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/4389 Esas 2017/3236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen bir resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin davada mahkumiyet kararı verdi. Kararda belirtilen önemli noktalar şunlardır: Sahte belgenin incelenmesi ve özelliklerinin tutanağa geçirilmesi, aldatma yeteneğinin araştırılması gerekir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re'sen mahkemece değerlendirilmelidir. Kayden engel sabıkası olmayan, tekrar suç işlemeyeceği kanaati ile hakkında erteleme hükümleri uygulanan sanık için hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması kabul edilmelidir. Sanığın suçtan kaynaklanan zararı giderip gidermediği araştırılmalıdır. TCK'nın 53. maddesi ile ilgili uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Yargıtay, bu nedenlerle kararın bozulmasına karar verdi ve 5271 CMK'nın 231. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesinin yasaya aykırı olduğunu belirtti. Kanun maddeleri: 5271 CMK'nın 231. maddesi, 5728 sayılı Yasa ile değişik 5271 CMK'nın 231. maddesi, 5237 TCK'nın 53

11. Ceza Dairesi 2015/4389 E. , 2017/3236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu göz önüne alınarak, suça konu tamamen sahte olarak oluşturulmuş suça konu çekin duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özelliklerinin tutanağa geçirilmesinden sonra, iğfal kabiliyetinin bulunup bulunmadığı yöntemince araştırılıp karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.2008 gün 2008/7-133-162 sayılı kararında açıklandığı üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" müessesesinin objektif koşulların varlığı halinde, CMK"nın 231/7. maddesi uyarınca diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re"sen mahkemece değerlendirilmesi gerektiği cihetle, kayden engel sabıkası bulunmayan ve tekrar suç işlemeyeceği kanaati ile hakkında erteleme hükümleri uygulanan sanığa, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul etmesi de göz önüne alınarak; sanığın suçtan kaynaklanan zararı giderip gidermediği araştırılıp, sonucuna göre hükümden önce, 08.02.2008 gün ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan, yazılı şekilde karar verilmesi, yasaya aykırı,
b-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.05.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.