6. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/5536 Karar No: 2016/1243 Karar Tarihi: 23.02.2016
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/5536 Esas 2016/1243 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafından temyiz edilen bir icra takibi sonucu kiralananın tahliyesine ilişkin karar incelenmiştir. Takip talebinde tahliye istemi bulunmadığı halde ihtarlı ödeme emri düzenlenerek gönderilmesi alacaklıya tahliye yönünden bir hak sağlamaz. Mahkemece bu husus kendiliğinden gözetilerek istemin reddine karar verilmesi gerekirken tahliyeye karar verilmiştir. Karar, kanun maddelerine uygun olmadığından bozulmuştur. Kararda İİK'nın 366. maddesi, HUMK'nın 428. maddesi ve 6100 sayılı HMK'ya 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmüne atıfta bulunulmuştur.
6. Hukuk Dairesi 2015/5536 E. , 2016/1243 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Tahliye
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı alacaklı yetkili icra dairesi olan...9. İcra Müdürlüğünün 2014/27664 esas sayılı dosyasında 30.09.2014 tarihli takip talebiyle aylık 650 TL’den ödenmeyen 2014 yılı Ağustos ve Eylül ayları kira bedellerinin haciz yoluyla tahsilini istemiş, takip talebinde tahliye istemine yer vermemiştir. Takip talebinde tahliye istemi bulunmadığı halde icra dairesince borçluya örnek 13 ödeme emri düzenlenerek gönderilmesi alacaklıya tahliye yönünden bir hak sağlamaz. Zira icra müdürlüğü takip talebiyle bağlı olup talebin dışına çıkılarak tahliye istemi bulunmadığı halde ihtarlı ödeme emri düzenlenmesi tahliye açısından hukuki sonuç doğurmaz. Hukuki sonuç doğurmayan ödeme emrine dayanarak tahliye kararı verilemez. Davacı alacaklının icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunabilmesi için takip talepnamesinde tahliye talebinin bulunması zorunludur. Mahkemece bu husus kendiliğinden gözetilerek istemin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.