MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, suç tarihi itibarıyla, 5237 sayılı TCK’nun 142/2-g maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyükbaş veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise suç tarihi itibariyla aynı Yasa"nın 142/1-b, 116. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturacağı gözetilip Ceza Genel Kurulunun 2015/201 Karar sayılı kararında açıklanan hususlarda dikkate alınıp hırsızlık eyleminin ne şekilde işlendiği ve gerçekleştiği yerin bağımsız hayvan barınağı ya da konut eklentisi niteliğinde bir yer olup olmadığı hususu yakınanlardan sorularak ve gerekirse keşif yapılarak belirlenip sonucuna göre suçun niteliğinin belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturmayla yazılı biçimde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/2-g maddesine göre hüküm kurulması,
2-Sanıklar ..., ..., ...’in bütün aşamalarda üzerlerine atılı suçlamaları kabul etmedikleri, görgü tanığı komşu ...’in sanıkları teşhis edememesi, atılı suçları işlediği yönlerinde her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetlerine yeterli delil elde edilemeyen sanıklar hakkında şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, üzerine atılı hırsızlık suçlarından ayrı ayrı beraatleri yerine, hatalı değerlendirme sonucu mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararında, aynı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında farklı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmalardan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın hükmün açıklandığı son duruşmada hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak karar verilmesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olduğunun belirtildiği, UYAP"ta yer alan bilgilere göre hükmün açıklandığı duruşmanın yapıldığı

14/09/2015 tarihinde başka bir suçtan dolayı Antalya L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanık ...’in duruşmaya getirilmesi ya da SEGBİS aracılığıyla bağlanılması suretiyle duruşmaya katılımının sağlanması gerekirken yokluğunda mahkumiyetine karar verilerek 5271 sayılı CMK"nun 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.