Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/32088 Esas 2016/4292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret alacağı ve yıllık izin ücretlerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 29.06.2012 tarihinde işe gelmediği halde işe giriş-çıkış puantaj kartını başka bir çalışma arkadaşına günlük ücretinden kesinti yapılmaması için kullandırdığının tespiti üzerine alınan yazılı savunmasında suçunu kabul ettiğini ve bu nedenle iş akdinin doğruluk ve bağlılığa aykırı davranması sebebiyle İş Kanunu 25/II-e maddesine göre haklı olarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatı istemlerinin reddine karar verilmiş, ücret alacağı ve yıllık izin ücreti ise hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, yerel Mahkemenin, her iki davalı şirketin birlikte aynı yerden yönetildiği, yöneticilerinin, hizmet müdürlerinin aynı olduğu, davacının talep edebileceği haklarından her iki şirketin birlikte sorumlu oldukları yönündeki kabulü dosya kapsamına uygun olup, bu doğru kabule rağmen, ortada sanki tek davalı varmış gibi hüküm tesisi hatalı ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, (3.) ve (5.) bentlerinde yeralan “davalıdan” kelimesinin hükümden çıkartılarak yerine “davalılardan müştereken ve müteselsilen” ibaresinin yazılarak hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.