5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/16468 Karar No: 2016/977 Karar Tarihi: 27.01.2015
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16468 Esas 2016/977 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tefecilik suçlamasıyla mahkumiyet kararı verilen bir davanın temyiz edilmesini inceledi. TCK'nın 241. maddesi uyarınca tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesini gerektirdiği, ancak birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmadığı belirtildi. Maddi gerçeklerin belirlenmesi için vergi kaydı, icra takip dosyaları ve kolluk araştırması yapılması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri: TCK 241, TCK 53, CMUK 321, CMUK 326.
5. Ceza Dairesi 2013/16468 E. , 2016/977 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; dava konusu olaya ilişkin maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın vergi kaydının bulunup bulunmadığı tespit edilerek gerektiğinde vergi incelemesi yaptırılması, alacaklı olduğu icra takip dosyalarının bulunup bulunmadığının araştırılıp varsa incelenmesi, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 27/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.