Hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından sanık ..."ın beraatine, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62 ile 52/2-3. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmalarına dair Silifke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/12/2015 tarihli ve 2014/427 esas, 2015/646 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 22/09/2016 gün ve 94660652-105-33-12115-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/10/2016 gün ve 2016/366691 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan yapılan yargılama sırasında, sanığın 04/12/2014 tarihli oturumda hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul ettiği, 03/12/2015 tarihli zirai bilirkişisi tarafından düzenlenen raporda suça konu katılanın ceviz ağaç dallarının kesilmesinden dolayı 18,00 Türk Lirası zararının olduğunun belirtildiği, söz konusu bilirkişi raporunun mahkemeye ibraz edilmesini müteakip raporda belirtilen zararın giderilmesi hususunda sanığa bir süre verilmediği gibi özellikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için zararın giderilmesi gerektiğine ilişkin herhangi bir uyarının da yapılmadığı, sanığın dosya içerisinde bulunan adli sicil kaydında herhangi bir sabıkasının bulunmadığı, günün ekonomik koşullarına göre zarar miktarı olan 18,00 Türk Lirasının ödenebilecek bir miktar olduğu, bu nedenle sanığa zarar miktarı olan 18,00 Türk Lirasının ödenmesi hususunda uyarıda bulunularak gerekli sürenin verilmesinden sonra karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde,
2- Sanığın üzerine atılı hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından beraat etmesi karşısında, Fen Bilirkişisi için 200,00 Türk Lirası bilirkişi ücretinin hazine üzerinde bırakılması gerekirken yargılama giderlerine katılarak sanıktan tahsiline karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.Somut olayda, katılan ...’ın yokluğunda verilen kararın, mahkemece ifadesinin alındığı sırada mahkemeye bildirdiği ve bilinen son adresi olan “...Mahallesi,.... Caddesi, No..., ... Tekstil,...” adresine tebliğe çıkartılmadan, doğrudan mernis (... Mahallesi, ... Sokak, No:....) adresine tebliğ olunduğu, bu yönüyle yapılan tebliğ işlemi geçersiz olduğundan hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 15.12.2015 tarihli kararın katılan ...’a tebliğ edilip, usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (SİLİFKE) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 15.12.2015 tarih ve 2014/427 E., 2015/646 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.