MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 23.06.2006-01.11.2011 tarihleri arasında şoför olarak son asgari geçim indirimi dahil net 1030-TL ücret alarak çalıştığını, yemek ve servis uygulaması olduğunu haftanın altı günü 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesailerinin ve milli bayramlardaki çalışmalarının ödenmediğini, yıllık izin ücretinin ödenmediği ve yıllık izinlerinin kullandırılmadığını.... primlerinin düşük ücret üzerinden ödenmesi, fazla mesai ile yıllık izin ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini 01.11.2011 tarihinde .... Noterliği .... yevmiye no.lu ihtarname ile haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi iradesi ile işi terk ettiğini, işi terk eder etmez başka bir işyerinde işe başladığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti taleplerinin kabulüne, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, davacının davalı iş yerinde en son asgari geçim indirimi dahil net 1030 TL ücret ile çalıştığını iddia etmiştir. Davalı işveren son brüt ücretinin 837 TL olduğunu savunmuştur. Mahkemece her ne kadar davacının asgari ücret ( brüt 837 TL) ile çalıştığı kabul edilmiş ise de; bu kabul dosya kapsamına uygun değildir.
Mahkemece yaptırılan emsal ücret araştırmasına.....Ticaret Odası tarafından verilen cevapta; ücreti işveren ile aradaki anlaşmaya bağlı olacağı,..... verilen cevapta ise 2011 yılında davacı emsali işçinin 1250- 1830 TL arası ücret alabileceği bildirilmiştir. Davacı tanıkları ... ve ... beyanlarında davacının 1000 - 1050 TL ücret aldığını belirtmiştir.
Dosya kapsamında yer alan bu bilgi ve belgeler doğrultusunda; davacının iddiası gibi kıdemi de göz önüne alınarak net 1030 TL ile ücret ile çalıştığının kabulü gerekirken, mahkemece asgari ücret ile çalıştığının kabul edilmesi hatalıdır.
3- Davacı taraf haftanın 6 günü 08.00-19.00 arası çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiştir. Mahkemece fazla mesai ücret talebi reddedilmiş ise de; davalı tanıkları ..... ve...’ın beyanlarından; davacının haftanın 6 günü 08.30- 18.00 saatleri arasında fazla mesai çalışması yaparak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının bu saatler arası çalıştığının kabulü ile fazla mesai ücretinin hesaplatılarak sonucu gidilmelidir.
4- Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.