Tehdit - kasten yaralama sanık - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma katılan sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8250 Esas 2017/3250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, kasten yaralama (sanık ...), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (katılan sanık ...)
HÜKÜM : Sanık ..."nin kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ile tehdit suçundan beraatine, katılan sanık ... hakkında atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 2.240 TL adli para cezasının miktarı itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından ve katılan sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olup aynı Kanunun 264. maddesi hükmü de gözetilerek mahallinde itiraz merciince incelenmesi gerektiğinden, anılan hükümlere yönelik katılan sanık ..."in temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmü ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan sanık ..."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.