Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6873 Esas 2016/946 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 52, 53. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis ve 9.375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ... Atalay"ın Ahi Plastik Tic. Ltd. Şti yetkilisi olduğu, ihtiyaç nedeniyle şirketin kredi çekmeye karar verdiği, kredi işlemlerinin takibini yapması için sanıkla sözlü olarak anlaştıkları, sanığın katılandan vekaletname almaksızın katılanın şirketi adına kredi takip işleri yaptığı, katılanın rahatsız olması nedeniyle gerekli evrakların katılana banka memurlarınca imzalatıldığı ve paranın teslimi konusunda katılanın sanığa yetki verdiği, bunun üzerine banka tarafından katılana iki kez sanığa verilmek üzere 99.370,00 TL verilmek üzere teslim edildiği, ancak; sanığın bankadan 75.000 TL çekildiğini belirterek bu miktarı şirket çalışanlarına teslim ettiği, geri kalanını ise teslim etmemek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda;
a) Emlakçılık yapan sanığın, katılanın çalışanı olmadığı, sanık ve katılan arasında ticari ilişki bulunmadığı, katılanın sanık ile kredi takibi konusunda bir anlaşma yapmasının nedeninin sanığın bankalar nezdindeki tanıdıkları vasıtasıyla daha hızlı kredi çıkarabileceği yolunda katılana verdiği inanç olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu halde yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurularak fazla ceza tayini;

b) Kabule göre de ;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca TCK"nın 53. maddesi ile ilgili uygulamanın yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması hususu
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.