6136 sayılı Yasaya aykırılık ve iftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/1906 Esas 2014/2764 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1906
Karar No: 2014/2764
Karar Tarihi: 11.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve iftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/1906 Esas 2014/2764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karar, 6136 sayılı yasaya aykırılık ve iftira suçlarından sanıkların hükümlü ve müsadere edilmesi şeklinde olmuştur. Ancak, sanıkların altsoyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nun 53. maddesi uyarınca sanıkların hangi haklarından yoksun bırakılacakları da açıklanmıştır. Bu maddede, sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık hakkından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer haklarından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılacakları belirtilmektedir. Kanun maddeleri detaylı olarak, 6136 sayılı yasanın 13/1. maddesi ve TCK'nun 53. maddesi ve fıkraları olarak sayılmaktadır.

8. Ceza Dairesi 2013/1906 E. , 2014/2764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve iftira
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan;
-Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve iftira suçlarından hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanıklar hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. madde ve fıkrası uyarınca hürriyeti bağlayıcı cezayla birlikte adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.