Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/2288 Esas 2019/5673 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet ( iki kez)

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz isteğinde de bulunulması halinde, eski hale getirme talebi hususunda karar verme yetkisi Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olduğundan ve sanık ...’in 29/02/2016 tarihli dilekçesinde, eski hale getirme talebiyle birlikte dosyanın tekrar gözden geçirilmesi isteğiyle temyiz iradesini de ortaya koyduğundan, eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin 21/03/2016 günlü ek karar kaldırılarak yapılan incelemede; sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın mernis adresine 17/06/2013 tarihinde tebliğ edildiği, ancak; sanığın bu tarihte Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu anlaşıldığından, gerekçeli kararın tebliğine ilişkin işlemlerin usulüne uygun olmadığından ve sanık ...’in talebi yerinde görüldüğünden, sanık ...’in 29/02/2016 tarihli temyiz talebinin öğrenme ve süresinde olduğu kabul edilerek, eski hale getirme isteğinin kabulü ve sanık ... yönünden ise 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılacağının öngörüldüğü, sanığın savunmasında verdiği adres ile tebliğ çıkartılan mernis adresi bir birinden farklı olduğundan 17/06/2013 tarihli tebligat işleminin geçersiz olduğu bu nedenle sanığın öğrenme üzerine kullanılan temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçu hakkında, hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.