Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2775 Esas 2019/9920 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 2, 53/1-a-d-e-c-b, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında Ankara 8.Ağır Ceza Mahkemesinin 17/12/2009 kesinleşme tarihli 2009/294 E. 2009/381 K. sayılı kararı ile 765 sayılı TCK"nın 342/1. maddesi gereğince verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasının, 08/04/2011 tarihinde işlediği Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma suçundan dolayı verilen 1.500 TL adli para cezası nedeniyle 28/04/2016 tarihli ek karar ile aynen infazına karar verilmiş ise de, 765 Sayılı TCK"nın 95/2. maddesindeki "cürüm ile mahkum olan kimse hüküm tarihinden itibaren beş sene içinde işlediği diğer hir cürümden dolayı evvelce verilen ceza cinsinden bir cezaya yahut hapis veya ağır hapis cezasına mahkum olmazsa, cezası tecil edilmiş olan mahkumiyetin esasen vaki olmamış sayılacağına" ilişkin düzenleme gereği, erteli hapis cezasına ilişkin ilamın kesinleşmesinden sonra işlenen Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma suçu nedeniyle adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, mahkemece tekerrüre esas alınan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/04/2016 tarih ve 2009/294 E.2009/381 K. sayılı Ek kararı ile 765 sayılı TCK"nın 342/1. maddesi gereğince verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasının aynen infazına ilişkin ilamın tekerrüre esas olmadığı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında yazılı şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin 2 nolu bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.