20. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2701 Karar No: 2017/6987 Karar Tarihi: 12.12.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/2701 Esas 2017/6987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın daha önceki suçundan dolayı verilen denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu madde bulundurduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası gereği ikinci suçtan açılan dava düşmüştür. Kanun maddesi, erteleme süresi zarfında kişinin tekrar uyuşturucu madde bulundurması ya da kullanması durumunda ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılmayacağını belirtmektedir. Kararın bozulması gerektiği ve sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır. Kanun maddesi, suçun işlenmesine ilişkin kovuşturma şartının ortadan kalkması durumunda davanın düşmesine karar verilmesini zorunlu kılmaktadır.
20. Ceza Dairesi 2016/2701 E. , 2017/6987 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkumiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Sanığın bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında Sarıyer Sulh Ceza Mahkemesinin 26/02/2009 tarih ve 2007/1145 – 2009/181 E.K. sayılı ilamıyla hükmolunan denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında; 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.