
Esas No: 2015/29547
Karar No: 2018/8632
Karar Tarihi: 16.04.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29547 Esas 2018/8632 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalının Cevap Özeti:
Davalı; davacının 06/01/2013 tarihinde artık kendisiyle çalışmak istemediğini beyan ettiğini, bu nedenle iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacı iddialarının yerinde olmadığını, fazla çalışma ücretinin ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücret alacağının bulunup bulunmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut olayda; davalıya ait işyerinde tır şoförü olarak çalışan davacının fazla çalışma ücret alacağı, iddia ve savunmanın dayanağını oluşturan takograf kayıtlarına göre hesaplanarak Mahkemece hüküm altına alınmıştır. Ancak davacı yanca sunularak hesaplamaya esas alınan takograf kayıtlarında bir kısım çelişkili ve mükerrer kayıtların söz konusu olduğu görülmektedir. Örneğin, 20/06/2010 günü saat 10.15-14.30 arası araç sürüşü gözükmekte iken, aynı zamanda saat 12.20-12.50 arası da sürüşün yapıldığı belirtilmektedir. Yine, 17/10/2010 günü için, saat 05.10- 16.20 arası araç sürüşü gözükmekte iken, aynı zamanda 08.40- 09.45 arasında da aynı suretle davacının görevi başında olduğu anlaşılmaktadır. Şu halde, davalı temyizi dikkate alınarak, takograf kayıtlarındaki çelişkili ve mükerrer kayıtlar aydınlatılmak üzere bilirkişiden ek rapor alınmalı ve fazla çalışma olgusu değerlendirilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 16.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.