5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/14014 Esas 2020/12943 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14014
Karar No: 2020/12943
Karar Tarihi: 15.10.2020

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/14014 Esas 2020/12943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda verilmiştir. Sanık suçlu bulunmuş ve ceza almıştır. Ancak daha sonra 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun'a eklenen hükümler dikkate alındığında cezanın indirilmesi gerekmektedir. Ayrıca sanık hakkında infaz kurumunda çektirilmesi gereken cezanın çektirilmesiyle ilgili bir uyarı yapılmamıştır ve bu durum da dikkate alınmalıdır. Taksitlendirilen adli para cezasının belirli bir taksit aralığı belirtilmeden verilmesi kanuna aykırıdır. Ayrıca sanık hakkında verilen hak yoksunlukları hakkında yeniden bir değerlendirme yapılmalıdır. Bu nedenlerle karar bozulmuş ve dosya yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenleme
- 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi
- 5237 sayılı TCK\" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun\"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun\"a ek

19. Ceza Dairesi 2019/14014 E. , 2020/12943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet, Nakil Aracının Müsaderesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
Kabule göre de;
1-Hapis cezası ertelenen sanığa 5237 sayılı TCK"nin 51/7. Maddesi gereğince denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğine ilişkin ihtarın yapılmaması ve TCK 51/8 maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hükümde taksit aralığı belirtilmeyerek TCK"nun 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.