Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2011/6933 Esas 2012/2228 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/6933
Karar No: 2012/2228
Karar Tarihi: 05.04.2012

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2011/6933 Esas 2012/2228 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, davacının çalıştırdığı işçiler için açılan davalarda hükme bağlanan ve davacıdan tahsil edilen miktarın rücuen tahsili istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, davayı kabul etmiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki delillere göre, hüküm verilmiştir ancak yapılan bir hatadan dolayı hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama yapmak gerekmeksizin hatanın düzeltilmesine karar verilmiştir.
Borçlar Kanunu md. 101 ve devamı hükümleri doğrultusunda, temerrüt faizi uygulanabilmesi için alacağın muaccel olması yeterli değildir. Alacaklının yöntemine uygun ihtarıyla borçlunun temerrüde düşürülmüş ya da borcun belirtilen kesin vadede ödenmemiş olması gerekir. Somut olayda, davadan önce temerrüt ihtarı yapılmamış ve sözleşmede belirtilen kesin vade de yoktur. Bu nedenle, kabul edilen alacağa faiz yürütülmesi hatalıdır.

15. Hukuk Dairesi 2011/6933 E. , 2012/2228 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, taraflar arasında imzalanan eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmıştır. Davada, davalı tarafından davacı işyerinde çalıştırılan işçiler için bağlı bulundukları sendika tarafından iş sahibi aleyhine iş mahkemelerinde açılan davalar sonucunda hükme bağlanan ve davacıdan tahsil edilen miktarın sözleşmenin 6.8 maddesi hükmüne dayalı olarak rücuen tahsili talep edilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilâmı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasındaki uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Davacı iş sahibi sözleşmeye dayalı olarak rücu isteminde bulunmaktadır. Sözleşmeden doğan uyuşmazlıklarda kabul edilecek alacağa temerrüt faizi uygulanabilmesi için alacağın muaccel olması yeterli olmayıp alacaklının yöntemine uygun ihtarıyla borçlunun temerrüde düşürülmüş ya da borcun kararlaştırılan kesin vadede ödenmemiş olması gerekir (Borçlar Kanunu md. 101. vd.). Somut olayda davadan önce temerrüt ihtarı bulunmadığı gibi sözleşmede kararlaştırılan kesin vade de yoktur. Bu durumda kabul edilen alacağa dava tarihi yerine, tarih de belirtilmeksizin ödeme gününden faiz yürütülmesi doğru olmamıştır. Hüküm bu yönden bozulmalıdır. Ne var ki; yapılan bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince kabulüyle mahkeme kararının hüküm kısmı 1. bent birinci satırındaki “ödeme tarihlerinden” kelimelerinin karar metninden çıkartılarak yerine “07.02.2003 dava tarihinden” tarih ve kelimelerinin yazılmasına ve kararın değiştirilen bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 900,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davalıya verilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 05.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.