MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın ruhsatsız faaliyette bulunduğu işyerinin 19.08.2011 tarihinde mühürlendiği halde, 20.08.2011 tarihinde yapılan kontrolde mührün bozularak faaliyete devam edildiğinin iddia edildiği olayda, sanığın duruşmada, işyerinin ...’a ait olduğunu, kendisinin bu kişinin yanında çalıştığını, mührü bozan kişinin de ... olduğunu savunması, dosyada mevcut katılan ... tarafından düzenlenen idari yaptırım kararı ve ihtarnamenin ... adına düzenlenmiş ve işyeri yetkilisinin ... olduğunun belirtilmiş olması, mahkemece 21.02.2012 tarihli duruşmada, tanık ..."a ulaşılamadığının belirtilmesine karşın, 20.02.2012 tarihli Çiğli Polis Merkezi Amirliği tarafından düzenlenmiş yazıda ... isimli şahsın adresinde bulunmadığı, Harmandalı çöplüğünde hurda topladığı ve ...nolu hattan kendisine ulaşılıp bilgi verildiğinin belirtilmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, ...’ın açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilerek olayla ilgili beyanına başvurulması, suça konu işyerini suç tarihinde temsile yetkili kişi ya da kişilerin katılan kurumdan sorularak tespiti ile suç tarihinde bu işyerini fiilen kimin işlettiğinin kolluk marifetiyle araştırılmasından sonra, toplanan deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.04.2017 gününde açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması yönünden oyçokluğu, esas yönünden oybirliği ile karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİDİR

Dairemizin 27/04/2017 tarih, 2016/63 Es, 2017/3174 Kr sayılı çoğunluk görüşüne bozma kararına-aşağıda belirttiğim gerekçeyle muhalifim.
Sanığın 5237 sayılı TCK"nun 203/1, 62 ve 53. maddeleriyle 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarih 2014/118 Es 2014/117 Kr sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 21/02/2012 tarih 2011/411 Es- 2012/89 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasına geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Karşıyaka 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/01/2014 tarih 2013/636 Es 2014/65 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nun 86/(2),(3)-e, 62, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan 3000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeblerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 27/04/2017