5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3052 Esas 2019/39245 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3052
Karar No: 2019/39245
Karar Tarihi: 23.12.2019

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3052 Esas 2019/39245 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği hükümde, suç tarihi itibariyle ele geçirilen kaçak sigara nedeniyle 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm verildiği, ancak ilaçlar yönünden de 5607 sayılı yasaya muhalefet suçuna ilişkin ceza tayini yapılmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hapis cezası infazı tamamlandıktan sonra kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yararlanabileceği, diğer kişilere yönelik hakları ise hapis cezasının infazının bitimine kadar yoksun bırakılacağı belirtilmiştir. İkinci olarak, adli para cezası ve hapis cezası verildiği halde tekerrür hükümleri uygulanmıştır. Ancak, tekerrür hükümlerinin sadece hükmolunan hapis cezası için geçerli olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ve 53/1-2-3. madde ve fıkraları

7. Ceza Dairesi 2016/3052 E. , 2019/39245 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi itibarıyla ele geçirilen kaçak sigara yönünden 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, ilaçlar yönünden de 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi uyarınca ayrı ayrı ceza tayini gerekirken yazılı şekilde sadece 4733 sayılı Yasa uyarınca mahkumiyete hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a,b,d,e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi
2. Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK"nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapılmaksızın sanık hakkında TCK"nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Tekerrür hükümlerinin uygulandığı fıkrada "cezasının" ifadesinden önce gelmek üzere "hükmolunan hapis" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.