MAHKEMESİ İŞ MAHKEMESİ



DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalılara ait işyerinde muhasebe şefi olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi ve izinlerinin kullandırlmaması nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının haklı fesih nedeni bulunmadığını, fazla çalışma da yapmadığını zaten muhasebe işiyle kendisinin uğraştığını iddialarının doğru olmadığını savunanarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai ücreti ödenmemiş olup buna göre yapılan feshin haklı olduğu, kıdem tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, dava dilekçesinde haftada 5 gün süre ile günde 8.30-18.00 saatleri arasında Cumartesi günü ise 8.30-16.00 saatleri arasında çalışma yaptığını açıklamıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 5 gün süre ile günde 8.30-18.30 saatleri arasında Cumartesi günü ise 8.30-16.00 saatleri arasında ayrıca bu sürelere ilave olarak hergün 1,5 saat fazladan çalışma yaptığı kabul edilmiştir.
6100 sayılı HKM"nın 25. maddesine göre Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamayacağından (teksif ilkesi- maddi vakıa ile bağlılık) davacının iddaa etmediği "hergün 1,5 saat daha fazla çalışma" olduğunun kabulü anılan ilkeye aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.