10. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/2553 Karar No: 2019/8602 Karar Tarihi: 14.11.2019
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/2553 Esas 2019/8602 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2019/2553 E. , 2019/8602 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece bozma kararından sonra ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü, aşağıdaki karar tespit edildi. Davacının, dava açmada hukuki yararının bulunması dava şartlarından olduğu gibi temyiz Kanun yoluna başvuracak olan tarafın da temyiz yoluna başvuruda hukuki yararının bulunması gerekir. HMK 361/2. fıkrasında "Davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartıyla temyiz yoluna başvurabilir" düzenlemesi vardır. Temyiz yoluna başvuran tarafın hukuki yararının bulunup bulunmadığı, öncelikle onun davadaki talebi ile mahkemenin hükmü karşılaştırılarak belirlenir. Eğer tarafın talepleri hüküm ile tam olarak karşılanmamışsa, karşılanmayan eksik talep kalmışsa temyize başvurmada hukuki yararın bulunduğu kabul edilir. Tüm talepleri mahkeme hükmü ile kabul edilen davacının, davada haklı çıkmakla birlikte hükmü yine de temyiz etmesi halinde, hüküm fıkralarının veya gerekçesinin hangi nedenlerle aleyhine olduğunu, dolayısıyla temyizde hukuki yararı olduğunun gerekçelerini de belirtmesi gerekir. (HMK 364/2-f bendine göre temyiz dilekçesinde "Temyiz sebepleri ve gerekçesi" bulunmak zorundadır) Aksi halde temyiz talebinin kötü niyetle yapıldığı kabul edilir. Kötü niyetle temyiz, davanın gereksiz yere uzamasına ve yargı organlarının yersiz meşgul edilmesine yol açar. Buna göre somut olayda, davacı kurum vekilinin bozmadan önceki kararı temyiz etmediği ve bozmadan sonrada mahkemece ilk karar gibi hüküm verildiği görülmekle, oluşan usulü kazanılmış hak gereği davacı vekilinin bu temyizinde hukuki yarar bulunmadığı anlaşılmıştır. SONUÇ: Davacı kurum vekilinin kararı temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığından, temyiz talebinin REDDİNE, 14.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.