MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Sanığın, katılanlar ve mağdur adına sahte abonelik sözleşmeleri düzenlediğinden bahisle açılan kamu davasında, dosyada mevcut bilirkişi raporlarında, alınan mukayese yazı ve imzaların yetersiz olması sebebiyle daha sağlıklı bir inceleme yapılamadığının belirtilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, inceleme konusu abonelik sözleşmeleri üzerinde daha sağlıklı sonuç bildirir rapor tanzim edilebilmesi için sanığın suça konu belge düzenleme tarihine en yakın, tercihen daha önceki tarihlerde atılmış bol miktarda samimi imza ve yazı örneklerinin içerir belgelerin çeşitli kurum ve kuruluşlardan araştırılarak temini, ayrıca huzurda bol miktarda yazı ve imza örnekleri alınarak yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sözleşme düzenlenirken sahte kimlik kullanılıp kullanılmadığının belirlenmesinden sonra, suçtan kaynaklanan menfaatin sanığa ait olacağı da gözetilerek, suçun sübutu halinde hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa önödeme önerisinde bulunulması suretiyle hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.