MAHKEMESİ İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerlerinde satış elemanı olarak çalışırken iş sözleşmesinin emekli olması üzerine sona erdiğini ancak haklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fesih dilekçesinden hemen sonra (yakın bir tarihte) başka bir işyerinde iş bulduğunu ve çalışmaya başladığını, iyiniyet kaidelerine aykırı bu tür davranışının kıdem tazminatı talep etme hakkını ortadan kaldırdığını, kabul anlamına gelmemekle beraber bir an için yazılı fesih bildiriminin usule uygun yapıldığı varsayılsa bile iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle feshedilmesi halinde ihbar tazminatı istenemeyeceğini, işyerinde çalıştığı dönem boyunca hafta tatillerini ve yıllık izinlerini kullandığını, fazla mesai yapmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı ve iş akdini haklı nedenle feshettiği buna göre kıdem tazminatına hak kazandığı ancak ihbar tazminatı alamayacağı ayrıca yıllık izin ücreti alacağı da olduğu ancak fazla çalışma ve hafta tatili ücretine hak kazanmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı davalıya ait iki farklı işyerinde farklı tarihlerde birinde günde 10 saat diğerinde ise 9 saat olarak çalıştığını ileri sürüp fazla çalışma ve hafta tatil ücreti istemiştir.
Mahkemece herhangi bir gerekçe de yazılmadan talepler red edilmiştir.
Söz konusu alacakların varlığını ispatlama yükü davacıda olup davacı tanık beyanlarına dayanmış ise de hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının bir tanığınaa göre fazla çalışma yapmadığı diğer tanığın beyanlarının ise davacı beyanları ile örtüşmediği gerekçesi ile davacı tanıklarına itibar edilmeyip alacaklar hesaplanmamıştır.
Dinlenen davalı tanıkları davacının haftada 7 gün süre ile günde 9.30-19.30 saatleri arasında çalıştığını açıklamışlardır. Bu açık beyanlar karşısında davacının dava dilekçesinde açıkladığı süreler de dikkate alınıp talebi aşılmadan fazla çalışma ve hafta tatili alacakları hesaplanmalı iken taleplerin gerekçesiz reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.