MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve davalı kadın lehine takdir edilen tazminatlar yönünden, davalı kadın tarafından ise, reddedilen nafaka talepleri, lehine hükmedilen tazminatların miktarları ve aile konutunun tahsisi kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı kadının aile konutunun eşyaları ile süresiz olarak tahsisine ilişkin harcı yatırılarak usulüne uygun açılmış bir bağımsız davasının bulunmadığının tahsis kararının tedbir niteliğinde olup, boşanma kararının kesinleşmesi ile birlikte ortadan kalkacağının tabi bulunmasına göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı erkeğin Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesine dayalı olarak açtığı önceki boşanma davasının ispat edilemediğinden reddine karar verildiği, tarafların ret ile sonuçlanan davadan sonra biraraya gelmedikleri ve yeni bir olayın da gerçekleşmediği anlaşılmaktadır. Ret ile sonuçlanan ve Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayanak teşkil eden boşanma davasını açarak, birlikte yaşamaktan kaçınan davacı erkek tam kusurlu ise de bu husus davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmayıp manevi tazminat gerektirmez. Bu durumda davalı kadının manevi tazminat (TMK m.174/2) isteğinin reddi gerekirken, kabulü doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu sair yönlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıdaki yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.10.2017 (Pzt.)