6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15656 Esas 2014/2716 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15656
Karar No: 2014/2716
Karar Tarihi: 11.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15656 Esas 2014/2716 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu kapsamında sanığa hükümlülük ve müsadere cezası verdi. Dosya içeriğine ve delillere göre mahkeme, takdiri indirimde bulunmadı. Ancak, sanığın koşullu salıverilmesine karar verilirken hak yoksunluğuna hükmedilmesinde, kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışındakilerle ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmediği belirtildi. Benzer şekilde, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyet kararının, para cezasından ibaret bulunması ve tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeden, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulundu. Ancak, bu hatalar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca hükümlüğün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun yaptırımını belirleyen maddeler, TCK.nun 53. maddesi (hak yoksunluğu ile bir

8. Ceza Dairesi 2013/15656 E. , 2014/2716 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Dosya içeriğine uygun şekilde, takdirde zaafiyete düşmeden takdiri indi- rime yer olmadığına karar veren mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazının reddine, ancak:

1- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye ka- dar hak yoksunluğuna hükmolunması,

2- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyet kararının kesin nitelikte para cezasından ibaret bulunduğu ve CMUK.nun 305. maddesi uyarınca tekerrüre esas alına- mayacağı gözetilmeden, TCK.nun 58/6. madde ve fıkrası uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hu- susların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salı- verilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis ce- zasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 58. maddenin uygulamasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.