Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/32270 Esas 2016/4210 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/32270
Karar No: 2016/4210
Karar Tarihi: 29.02.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/32270 Esas 2016/4210 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/32270 E.  ,  2016/4210 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, davalılara ait işyerinde bulaşıkçı olarak çalışırken iş sözleşmesinin ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalılar vekili, davacı işçinin istifa ettiğini, davacı ile müvekkili.... arasında hiçbir hukuki ya da fiili ilişkinin mevcut olmadığını, davalı şirket olan...... açısından davanın husumetten reddinin gerektiğini, davacının çalıştığı bulaşıkhanenin çalışma düzeninin çift vardiya olduğunu, her gün 1 saatlik yemek molası ile 15"er dakikalık iki ayrı dinlenme molası verildiğini, işyerinde yılın 4 ayı dışında Pazar günleri çalışma olmadığını, Pazar günü çalışılan aylarda ise işçilerin haftalık izinlerinin hafta içi günlerde kullandırıldığını, davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının kendisine ödendiğini, alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı...."ye ait işyerinde diğer davalı şirket işçisi olarak çalıştığı, davacı alacaklarından davalıların birlikte sorumlu olduğu, iş sözleşmesinin davacı tarafça 1475 sayılı Kanunun 14. maddesin gereği emeklilik neden ile sona erdirildiği ve davacının ödenen kısmın mahsubu ile bakiye kıdem tazminatına hak kazandığı yine fazla çalışma alacağı da olduğu diğer alacak istemlerinin ise yerinde olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davacı ve davalılar vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Mahkeece davada kabul ve red edilen miktarlara göre yargılama giderinden sorumluluk belirlenmeli iken "Davacı tarafından yapılan 453,45 TL yargılama giderinden takdiren 5 TL sinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, bakiyesinin davalılar üzerinde bırakılmasına," denilmek suretiyle hatalı ve çelişkili bir hüküm kurulmuştur. Zira takdiri indirim dışında zamanaşımı itirazı ile reddedilen miktar vardır. Bu miktar ile kabul edilen oranladnığından yargılama giderinin hüküm altına alınması hatalıdır. Ancak bu husu bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki yargılama giderine ilişkin paragraf tamamen çıkartılarak yerine;
    "Davacı tarafından yapılan 453,45 TL yargılama giderinden kabul red oranına göre belirlenen 376, 40 TL sinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına," yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.