22. Hukuk Dairesi 2017/12185 E. , 2018/8602 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence feshedildiğini beyanla kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, bayram genel tatil, hafta tatili, prim, fazla mesai alacaklarını istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının tüm işçilik alacaklarının ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-4857 sayılı İş Kanununun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde tüm çalışması boyunca sadece iki yıllık iznini kullandığını diğer yıllık ücretli izinlerini kullanamadığını iddia etmiştir. Mahkeme tarafından hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 15.11.2012-22.11.2012 tarihleri 6 İş günü, 03.04.2013-16.04.2013 tarihleri arasında 12 iş günü olmak üzere toplam 18 iş günü izin kullandırıldığına dair davacı imzası bulunan ve imzaya itirazın olmadığı izin defterini dosyaya sunduğu gerekçesi ile bu sürelerin mahsubu ile kullanılmayan izin süresi hesaplanmıştır. Ancak sunulan izin defterinde, davacının, 15.11.2012-22.11.2012 tarihleri karşısında bir imzasının, yine 03.04.2013-16.04.2013 tarihleri karşısında ayrı imzanın bulunduğu, ancak aynı satırın altına sıkıştırılarak yazılan ikinci 07.12.2012-14.12.2012 tarihlerin bulunduğu, her satıra ait toplamda üç imza olduğu görülmüştür. Tarihlerin yazımı ve her bir tarih için ayrı imza oluşu dikkate alındığında 07.12.2012-14.12.2012 tarihlerinde de yıllık izin kullanıldığının kabulü gerekmektedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
