Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26385 Esas 2017/94 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekinin işyerinde bulunan kameranın kablolarının hırsızlık amacıyla zorunlu olarak kesilmesi suretiyle çalınması şeklinde gerçekleşen olayda malın aynına zarar vermekten ibaret eylemin bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetildiğinde bu eylem nedeniyle mala zarar verme suçunun oluşmayacağı ancak sanıkların müştekiye ait brandayı kesmeleri nedeniyle de kamu davası açıldığının anlaşılması karşısında sanıkların çaldıkları kamerayı sakladıkları yeri kolluk kuvvetlerine göstererek kameranın iade edilmesi nedeniyle hırsızlık suçu yönünden kısmi iadenin gerçekleştiği ancak brandanın kesilmesi nedeniyle herhangi bir zararın giderilmediği gözetilmeksizin sanıklar hakkında mala zarar verme suçu yönünden TCK"nın 168 maddesi gereğince indirim yapılması ve sanıkların işyerinin dışında bulunan güvenlik kamerası çalma şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde belirtilen tahsis ve kullanımları gereği açıkta bırakılan eşya hakkında hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanun"un 141. maddesi ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 151/1 maddesi uyarınca belirlenen 4 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 168/4 maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapılırken, 1 ay 10 gün yerine hesap hatası sonucu 2 ay hapis cezasına, bu ceza üzerinden aynı Kanun"un 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken de 1 ay 3 gün yerine 1 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayin edildiği ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, yukarıda eleştiri konusu yapılan ve sanıkların gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanıkların lehine olması nedeniyle, bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamış; hırsızlık suçu yönünden ise mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA 10.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.