MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 gün 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, "muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği cihetle, suça konu sürücü belgesi aslı üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde; fotoğrafın yeri ile uyum sağlamadığı, belgeye fotoğrafın sonradan yapıştırıldığının anlaşıldığı, lamine üzerine yapıştırılıp tekrar lamine ile kaplanan fotoğraftaki soğuk mühür izinin belge üzerine geçmediği ve tahrifatın ilk bakışta anlaşıldığı görülmekle; mevcut haliyle yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliğinin bulunmadığından, yasal unsurları itibariyle oluşmayan "resmi belgede sahtecilik" suçundan sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de; sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, elektrik hırsızlığı suçuna ilişkin olup, bu suçun, hükümden önce yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 05.07.2012 tarih ve 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, öncelikle tekerrür uygulamasına esas alınan hükümle ilgili olarak mahkemesince uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde tekerrür hükmünün uygulanması,
3-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.