Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2259 Esas 2020/353 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 01/03/2017 tarih ve 2016/660 E- 2017/263 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/03/2019 tarih ve 2018/1460 E- 2019/447 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirketin yönetim kurulunun 01.08.2015 tarihinde aldığı kararla yönetim kurulu üyeleri arasında iş bölümü ve temsil konusunda karar alındığını, davalının alınan kararın TTK"nın 371/3. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle tescil etmediğini ileri sürerek, davalının işlemin iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, duruşmada verdiği beyanında davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yönetim kurulu kararında bir kısım işler için müşterek bir kısım işler için ise münferit yetki esasının karara bağlandığı, kararın açık ve net olduğu, TTK"nın 373. maddesindeki şartları taşıdığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, yönetim kurulu kararının tescilinin yapılmamasına dair kararın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, idare kararının davacıya tebliği ile ilgili dosya kapsamında belge bulunmadığından davanın süresinde kabul edildiği, bir kısım işler için müşterek, bir kısım işler için münferit imza yetkisini düzenleyen yönetim kurulu kararların tescil ve ilan edilemeyeceği, mahkemenin davanın kabulüne ve yönetim kurulu kararının tesciline dair kararının yerinde olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve anonim şirket yönetim kurulu üyelerinin yetkisinin 6102 sayılı TTK’nın 371/3 maddesinde belirlenen haller dışında sınırlanamayacak olmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.