Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/34777 Esas 2017/76 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/34777
Karar No: 2017/76
Karar Tarihi: 10.01.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/34777 Esas 2017/76 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, sanık hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas ilamlardan, en ağırının tekerrüre esas alınması gerekirken hafif olan ilamın tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme ayrıca, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağına dair belirtilmediği için bozma kararı vermiştir. Mala zarar verme suçunun delillerinin yeterince tartışılmadığı da belirtilmiş ve hükmün bu nedenle bozulduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (iptallerin uygulanması), 142/1-b, 143, 62, ve 58/7 maddeleri (infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri) kararda yer almaktadır.
2. Ceza Dairesi         2014/34777 E.  ,  2017/76 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas ilamlardan, en ağırının tekerrüre esas alınması gerekirken, hafif olan ilamın tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    I- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı kanunun 143. maddesi gereğince 1/4 oranında arttırım yapılırken 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine 2 yıl 4 ay hapis cezası olarak, aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası olarak belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan tekerrüre ilişkin hüküm fıkrasına “5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
    Kolluk tarafından tutulan Hırsızlık ve Görgü Tespit Tutanağı"nda; mutfak penceresinin açık olduğu, ikametin giriş kapısı ve pencerede zorlama izinin bulunmadığının tespit edilmesi ve katılanın da ifadesinde açık olan mutfak penceresinden girildiğini belirtmesi karşısında, mala zarar verme suçunun ne şekilde oluştuğuna dair delillerin nelerden ibaret olduğu, karar yerinde gösterilip tartışılmadan, mala zarar verme suçundan yazılı şekilde karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.