Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/11443 Esas 2015/8275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 20/02/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ... vekili ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davalı ..."nın temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Karar davalılardan ...’a 30/04/2015 gününde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 20/05/2014 tarihinde verilmiştir. HUMK’nun 432/1. maddesi uyarınca temyiz süresi onbeş gündür. Kararın tebliğ tarihi ile temyiz edildiği tarih gözetildiğinde onbeş günlük yasal süresinin geçirildiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmelidir.
2- Davalılardan ...’nın temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddedilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ...’un temyiz dilekçesinin reddine; (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ...’nın temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalı ..."ya yükletilmesine, davalı ..."dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/06/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Davacı, 26/06/2013 tarihli dava dilekçesinde halen evli olduğu davalı ... ile diğer davalı ..."un zina yaptıklarını belirterek, 100.000 TL manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece her iki davalı hakkındaki davanın kısmen kabulü ile müteselsilen sorumlu tutulmalarına karar verilmiştir.
Davalı ... yönünden dairemizce verilen karara katılmakla birlikte diğer davalı ... yönünden verilen kararda görev hususunda yanılgılı değerlendirme yapılmıştır.
Davanın açıldığı tarih (26/06/2013) itibariyle taraflar arasındaki evlilik sözleşmesi devam etmektedir. 4787 sayılı Kanun"un 4. maddesine göre, TMK"nın ikinci kitabının birinci ve ikinci kısmı ile 4722 sayılı TMK"nın yürürlüğü ve uygulama şekli hakkındaki Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işlere bakma görevi Aile Mahkemeleri"ne aittir.
Sadakat yükümlülüğü TMK"nın ikinci kitabının birinci kısmının üçüncü bölümünde yer almaktadır. Aile hukukundan kaynaklanan bir yükümlülük olan sadakat yükümlülüğüne aykırılığı belirleme görevi Aile Mahkemesine aittir. Bu yükümlülüğün ihlali halinde TMK"nın 174. maddesine göre kişilik hakları zarar gören eşin boşanmayla birlikte manevi tazminat isteme hakkı bulunmaktadır. Aldatan eşin eyleminin genel hükümlere göre haksız fiil sorumluluğu çerçevesinde değerlendirilmesi TMK"nın 185 ve 174. maddelerine aykırı olduğu gibi görevle ilgili 4787 sayılı Kanun"un 4. maddesine de aykırıdır. Görev kamu düzeni ile ilgili olup yargılamanın her aşamasında dikkate alınmalıdır. Açıklanan nedenlerle davalı ..."nın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekirken davalı yönünden verilen kararın onanması konusundaki çoğunluk görüşüne katılmıyorum. 22/06/2015