Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/374 Esas 2019/9872 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir halinin gerçekleşmesi halinde belirlenecek uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilemeyeceğine ilişkin düzenleme gözetilmeden, sanık hakkında belirlenen 1 yıl 1 ay 10 gün süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen 1 yıl 1 ay 10 gün süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında uygulama maddeleri tam olarak gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin "dördüncü" paragrafında yer alan "cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK"nın 50/4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.