Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9715 Esas 2020/1084 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9715
Karar No: 2020/1084
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9715 Esas 2020/1084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine ilişkindir. Mala zarar verme suçuyla ilgili olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, sanığın suçu işlediği kabul edilmiş ancak suçun tarihi itibariyle TCK'nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğunun gözetilmemesi nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve TCK'nın 142/2-h maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/9715 E. , 2020/1084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Aracın camı kırılarak içerisindeki oto teybinin çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin suç tarihi itibariyle TCK"nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son. maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 04.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.