Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2792 Esas 2018/1258 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2792
Karar No: 2018/1258
Karar Tarihi: 07.02.2018

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2792 Esas 2018/1258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hakaret ve tehdit suçlamalarıyla yargılandığı yerel mahkeme tarafından beraat kararı verilmiştir. Ancak, temyiz incelemesi sonucunda, sanığın kapılarının önünde hakaret ettiği iddialarının yeterli gerekçe ile ele alınmadığı ve sanığın sözleri söylerken mağdurenin olay yerinde olup olmadığı belirlenmeden hüküm kurulmasıyla, yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Kanuna aykırı olarak verilen kararın bozulması gerektiği belirtilerek, dosyanın yeniden incelenmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: Hakaret suçu- TCK, 125, tehdit suçu- TCK, 106.

18. Ceza Dairesi 2016/2792 E. , 2018/1258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Katılan ile eşi ve çocuklarının anlatımlarında, sanığın farklı tarihlerde kapılarının önüne gelerek hakaret ettiğinin belirtilmiş olması karşısında, tarafların komşusu olup, olay yerinden sanığı uzaklaştıran tanık ...’nin, “sanığın, katılanın evine doğru sinkaflı sözlerle küfür” ettiği yönündeki anlatımlarına hangi gerekçeler ile itibar edilmediği tartışılmadan ve sanığın bu sözleri söylediği sırada katılanın da olay yerinde olup olmadığı belirlenmeden, yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.