Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/28977 Esas 2012/13467 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
İİK."nun 82/12 maddesi gereğince, borçlunun "haline münasip" evı haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki "aile" terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir. Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan, ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır.
Somut olayda, mahkemece mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda 101 m2 bürüt alaniı 7 nolu bağımsız bölümün değeri 75.000 TL olarak belirtilmiştir(icra müdürlüğünce yaptırılan kıymet takdirinde ise aynı taşınmaza 17.05.2011 tarihli rapor ile 110.770 TL. değer biçilmiştir). Raporda borçlunun haline münasip alabileceği evin değeri belirtilmemiştir. Zabıta araştırnmasına göre borçlu; 2 yıllık yüksek okul mezunu olup, evli ve bakmakla yükümlü olduğu 2 çocuğunun bulunduğu, işyerinde inşaat malzemeleri sattığı, dükkanın kendisine ait olduğu, kira ödemediği, adına kayıtlı minibüsün bulunduğu, ayda 2.000 TL. gelirinin olduğu tespit edilmiştir.
Bu durumda, mahkemece, yeniden aldırılacak bilirkişi raporu ile borçlunun haline münasip evalabileceği miktar ile Osmaniye"nin daha mütevazi bir semtinde oturabileceği evin değeri belirlenmek suretiyle yukarıdaki ilkeler gözetilerek sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak şikayetin kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ :Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK."nun 366. ve HUMK."nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 24/04/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.