Hırsızlık - Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/35998 Esas 2017/53 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/35998
Karar No: 2017/53
Karar Tarihi: 10.01.2017

Hırsızlık - Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/35998 Esas 2017/53 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanığın temyiz başvurusu dosyaya eklenmediği için dosya kesinleştirildi. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onaylandı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/35998 E. , 2017/53 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
04.11.2014 tarihinde düzenlenen tutanak içeriğine göre sanığın yüzüne karşı verilen kararı 04.01.2012 tarihinde temyiz harcını yatırarak temyiz etmesine rağmen dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay a gönderilmediği ve dosya içerisinde temyiz dilekçesinin de olmaması nedeniyle dosyanın kesinleştirildiğinin belirtildiği, dosya içerisinde sanığın 04.01.2012 tarihinde temyiz harcını yatırdığı gözetildiğinde Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/09/2014 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA 10.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.