MAHKEMESİ : ... 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/06/2015
tarih ve 2014/658-2015/822 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı sigorta şirketinin emtia sigortası ile sigortaladığı malların çalınması ile nakliyat işi yapan müvekkilin bir ilgisinin olmadığı ve sigortalı emtiayı çalan şahıslar hakkında ceza davası açıldığı halde müvekkili hakkında rücuan tahsil amacıyla yapılan takibin haksız olduğunu iddia ederek menfi tespit talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkiline emtia sigortası ile sigortalı malların davacı nakliyat firmasında kullanılan ... plakalı araç tarafından nakli sırasında çalındığını, ücret karşılığında nakliyat işini meslek edinen davacının eşyanın taşınmasını kendisine bıraktığı kimselerin eyleminden sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; somut olayda, davacı firmanın Türkiye içinde nakliye işleri olan şirketlerin talebi üzerine piyasadan araç temin eden aracı bir firma olduğu, TTK"nın 809. maddesinde komisyoncunun, taşıma mukavelesi hükümlerini yerine getirmekte ve bilhassa taşıyıcıları ve ara komisyoncuları seçmekte, tedbirli bir tacir gibi hareket etmeye, müvekkilinin menfaatlerini korumaya ve talimatına uymaya mecbur olduğunun öngörüldüğü, aksi halde TTK"nın 814. maddesine göre, eşyayı taşıttığı kimselerin fiil ve kusurundan kendi kusuru gibi sorumlu olacağı, taşınan emtia zararının 54.122,76 TL olduğu ve bu bedelin davacıdan talep edilen meblağ ile uyumlu bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dosya içinde yer alan 27/09/2010 tarihli nakliye belgesinden davacının asıl taşıyıcı olduğunun anlaşılmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.