Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5236 Esas 2019/1305 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5236
Karar No: 2019/1305
Karar Tarihi: 04.03.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5236 Esas 2019/1305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Elektronik Hizmetler ve Ticaret A.Ş. ile davası olan kişi arasındaki itirazın iptali davasında, kesinlik sınırının davalı tarafından temyize konu edilen miktar olan 1.551,76 TL'nin altında olduğu belirtilerek 11/07/2016 tarihli kararın kesin nitelikte olduğu ve temyiz talebinin reddedildiği karar verildi. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL'dir. 1.6.1990 tarihli ve E.1989/3 – K.1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebileceği belirtilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2017/5236 E. , 2019/1305 K.

"İçtihat Metni"

19. HUKUK DAİRESİ

Davacı Tasfiye Halinde ... Elektronik Hizmetler ve Ticaret A.Ş. vek. Av. ... ile davalı ... arasındaki itirazın iptali davası hakkında ... 22. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 11/07/2016 tarihli ve E.2014/384 – K. 2016/212 sayılı hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3 üncü maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun (HUMK) 427 .maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktarın 1.551,76 TL olması nedeniyle 09.06.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 tarihli ve E.1989/3 – K.1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz talebinin, mahkeme hükmünün kabul edilen miktar yönünden, kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 04/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.