Yargıtay - Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/6787 Esas 2020/18071 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6787
Karar No: 2020/18071
Karar Tarihi: 25.11.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/6787 Esas 2020/18071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin silahla tehdit suçundan mahkumiyetine karar verdi. Karar temyiz edildi ancak temyiz isteği reddedildi ve hüküm kesinleşti. TCK'nın 106/2-a maddesine göre suçun üst sınırına göre, 66/1-e maddesinde belirtilen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine deneme süresi içinde işlenen yeni suç tarihine kadar geçen süre de eklenerek hesaplama yapıldı. Bu hesaplamaya göre suç tarihi olan 10/11/2005 tarihinden itibaren zamanaşımı süreci işlemeye devam etti. Yargılama sonucunda suçun zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 106/2-a ve 66/1-e maddeleri geçmektedir.

4. Ceza Dairesi 2020/6787 E. , 2020/18071 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi kapsamındaki tehdit suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, maddesinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten deneme süresi içinde işlenen yeni suç tarihine kadar geçen zamanaşımını durduran süre de eklendikten sonra suç tarihi olan 10/11/2005 tarihinden itibaren temyiz sürecinde gerçekleştiğinin anlaşılması,Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, tehdit suçundan açılan Kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.