Müstehcenlik - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3637 Esas 2019/9835 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Müstehcenlik
Hüküm : TCK"nın 44, 226/5, 62/1, 53/1, CMUK"un 326/son. maddeleri gereğince mahkumiyet

Müstehcenlik suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dairemizin 13.09.2017 tarih 2016/7007 esas, 2017/6263 sayılı kararında; katılan vekilinin dosyaya konu suçun asıl sorumlusunun ... olduğu, sanık ... hakkındaki hükümlere yönelik herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı, İlhami hakkında temyize konu bir hüküm bulunmadığı, katılan vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi nedeniyle sanık hakkında kurulan bozmaya konu ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmiş olması karşısında ilk hükmün kazanılmış hak teşkil etmesi gerektiğinin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kazanılmış hak oluşmayacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında belirlenen sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 1 yıl 3 ay hapis cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 3. paragrafında yer alan “sanığın NETİCETEN 1 YIL 3 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA”, ibarelerinin hükümden çıkarılması ve yerine “sanık hakkındaki 1 yıl 3 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 07.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.