İhbarname No : KYB - 2014/14272

Hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçlarından sanık G.. G..’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1, 245/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis, 2 yıl 6 ay hapis ve 18.200,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5 ay hapis cezasının 51. madde uyarınca ertelenmesine dair (BAKIRKÖY) 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2013 tarihli ve 2012/788 esas, 2013/115 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1) 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu"nun 232/6. maddesinde, “Hüküm fıkrasında, 223 üncü Maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun Maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1. maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl hapis cezası üzerinden, kanun ve madde numarası dahi belirtilmeden öncelikle 1/2 oranında indirim yapılması ve bulunan ceza üzerinden 62. maddeye göre indirim yapılmasında,
2) Sanığın müştekinin zararını kovuşturma başlamadan önce karşılamış olduğunun anlaşılması karşısında, sanığa isnat edilen hırsızlık suçundan hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesinde,
3) 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 245/1. maddesinde, “Başkasına ait bir banka veya kredi kartını, her ne suretle olursa olsun ele geçiren veya elinde bulunduran kimse, kart sahibinin veya kartın kendisine verilmesi gereken kişinin rızası olmaksızın bunu kullanarak veya kullandırtarak kendisine veya başkasına yarar sağlarsa, üç yıldan altı yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.” hükmünün yer alması karşısında, sanık hakkında hükmedilen temel hapis cezasının alt sınırdan belirlenmesini müteakip, herhangi bir teşdit sebebi belirtilmediği hâlde hapis cezasının alt sınırına tekabül eden adli para cezası miktarından uzaklaşılarak 1095 gün hapis karşılığı temel adlî para cezasına hükmedilmesinde,
4) Sanığın müştekinin zararını karşıladığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 245/5. maddesinde, “Birinci fıkra kapsamına giren fiillerle ilgili olarak bu Kanunun malvarlığına karşı suçlara ilişkin etkin pişmanlık hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında sanık hakkında anılan kanunun 245/1. maddesi uyarınca hükmedilen 3 yıl temel hapis cezası üzerinden anılan Kanun"un 168. maddesi gereğince indirim yapılmayarak fazla ceza tayininde, isabet görülme- diğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 07.01.2014 gün ve 1417 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 15.01.2014 gün ve KYB/2014-14272 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Hırsızlık suçundan kurulan hükümle ilgili olarak; hükümlünün mağdu- run zararını 07.06.2012 tarihinde gidermek suretiyle kovuşturma başlamadan önce etkin pişmanlıkta bulunduğunun anlaşılması karşısında, cezasından TCK.nun 168/1 madde ve fıkrası uyarınca maddenin ikinci fıkrası da gözetilerek yarısından fazla bir oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden ve ayrıca uygulanan yasa ve madde numarası da gösterilmeden ½ oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,

2- Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçu ile ilgili olarak; hükümlü hakkında temel hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasının farklı gerekçe göster- meksizin alt sınırın üstünde tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,

3- Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçu ile ilgili ola- rak; hükümlünün mağdurun zararını 07.06.2012 tarihinde gidermek suretiyle kovuşturma başlamadan önce etkin pişmanlıkta bulunduğunun anlaşılması karşısında, cezasından TCK.nun 245/5 madde ve fıkrası yollaması ile aynı yasanın 168/1 madde ve fıkrasına göre indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı"nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görül- düğünden Bakırköy 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2013 gün, 2012/788 esas, 2013/115 karar sayılı kararının CMK.nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), hırsızlık suçundan kurulan hükmün 2. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kovuşturma başlamadan önce mağdurun zararını tamamen giderdiği anlaşıldığından cezasından 5237 sayılı TCK.nun 168/1 madde ve fıkrası uyarınca 2/3 oranında indirim yapılarak 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılmasına, hırsızlık suçundan kurulan hükmün 3. fıkrasındaki 5 ay hapis cezasının 3 ay 10 gün hapis ceza- sına indirilmesine, hükümlü hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan TCK.nun 245/1 madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezası tayinine ilişkin bölümün hükümden çıkarılarak sanığın TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına; kovuş- turma başlamadan önce zararın giderilmesi nedeniyle TCK.nun 168/1. maddesi gere- ğince hu cezasının üçte ikisi indirilerek 1 yıl hapis ve 1 gün adli para cezasıyla cezalan- dırılmasına, TCK.nun 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK.nun 62/1 madde ve fıkrası uyarınca sanığın cezasının 1/6 oranında indirilerek 10 ay hapis ve 1 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmedilen 1 gün adli para cezasının TCK.nun 52/2 madde ve fıkrası uyarınca 20 TL adli para cezası- na çevrilmesine” ibaresinin yazılmasına, diğer hususların aynen muhafazasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay C.Baş- savcılığına tevdiine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.