Yargıtay - Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/18577 Esas 2014/2595 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18577
Karar No: 2014/2595
Karar Tarihi: 10.02.2014

Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/18577 Esas 2014/2595 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, para sahteciliği suçundan hükümlülük ve müsadere kararı verildiği belirtilir. Yargılamanın ardından yapılan değerlendirmeler sonucunda suçun oluşumuna ve niteliğine uygun olarak hüküm verildiği ifade edilir. Sanık tarafından yapılan temyiz itirazları mahkeme tarafından reddedilirken, bazı eksikliklerin bulunduğu tespit edilir. Bu eksiklikler, 5320 sayılı Yasaya göre düzenlenerek düzeltilebileceğinden, sanık hakkındaki hapis ve adli para cezası miktarları değiştirilir. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun yetki ve sorumluluklarını düzenleyen 53/3. maddesi gereğince sanıkların kısıtlamalarının sadece kendi altsoyu üzerinde kalmak kaydıyla uygulanabileceği, ancak bu kısıtlamaların sanıkların dışındaki diğer yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulandığı tespit edilir. Bu durum da, düzeltilebilecek hatalardan biri olarak görülür. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle sıralanır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi
- 5320 sayılı Yasaya göre düzenlenen 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 197/1. maddesi ve fıkraları
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi

8. Ceza Dairesi 2013/18577 E. , 2014/2595 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... müdafiinin, eksik incelemeye ve lehe hükümlerin uygulanmadığına; sanık ... müdafiinin, suçun sabit olmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak:

1- Sanık ... hakkında temel hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasının farklı gerekçe göstermeksizin alt sınırın üstünde tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,

2- 5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık ... hakkında TCK.nun 197/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında tayin olunan temel adli para cezasına esas alınan 120 günün 5 güne, TCK.nun 62. maddesinin uygulanması sonucu hükmedilen 100 günün 4 güne indirilmesi, TCK.nun 52/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkradaki "100 gün" ibaresinin "4 gün" ibaresiyle, "2000 TL" ibaresinin "80 TL" ibaresiyle değiştirilmesi ve sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılması suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.