Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6044 Esas 2021/1762 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6044
Karar No: 2021/1762
Karar Tarihi: 23.02.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6044 Esas 2021/1762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendi fotoğrafının bulunduğu kimlik belgesi ile pasaport aldığı, ancak belgenin sahte olduğu ortaya çıktı. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği ve mahkum olduğu sonucuna vardı. Ancak, suçun işlendiği tarih olan 26/04/2006'dan temyiz inceleme tarihine kadar zamanaşımının gerçekleştiği tespit edildiği için, mahkeme kararı daha sonra bozuldu. Kamu davası da gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürüldü.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 204/1. maddesi: \"Resmi belgede sahtecilik\" suçuna ilişkin ceza hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi: Olağanüstü dava zamanaşımı
- 5237 sayılı TCK'nin 67/4. maddesi: Davanın düşmesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun uygulanacağı hükümleri
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi: Hükmün bozulması
- 1412 sayılı CMUK'nin 322. maddesi: Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hallerde karar verilmesi
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi: Zamanaşımı sonucu davanın düşmesi

11. Ceza Dairesi 2020/6044 E. , 2021/1762 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın katılana ait kimlik bilgilerine göre düzenlenmiş kendi fotoğrafının bulunduğu nüfus cüzdanı talep belgesi ile nüfus müdürlüğünden nüfus cüzdanı aldığı, bu nüfus cüzdanı ile emniyet müdürlüğüne müracaatla pasaport aldığı, pasaportu en son 26/04/2006 tarihinde temdit ettirdiği anlaşılmakla, suç tarihinin sahte belgenin en son kullanıldığı tarih olan 26/04/2006 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 5237 sayılı TCK"nin 204/1. maddesindeki cezasının üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.