Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/23966 Esas 2021/1896 Karar Sayılı İlamı

Aracın sürücü belgesiz kişilerce sürülmesine izin verme eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 36/3-a maddesi gereğince 2.018,00 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair Diyarbakır Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünün 20/09/2018 tarihli ve IM 766564 sayılı idarî yaptırım karar tutanağına karşı yapılan başvurunun kabulüne ve söz konusu idarî yaptırım kararı ile birlikte aynı tarihli sürücü hakkında tanzim edilmiş IM 766563 sayılı idari yaptırım kararının da kaldırılmasına ilişkin Diyarbakır 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 05/12/2018 tarihli ve 2018/3805 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/03/2019 gün ve 12 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/03/2019 gün ve KYB-2019-23966 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, başvuran... tarafından 20/09/2018 tarihli ve IM 766564 sayılı idari yaptırım karar tutanağı ile uygulanan cezanın kaldırılması talep edilmesine, başvurunun da yalnızca bu ceza yönünden değerlendirilmesine karşın, taleple bağlı kalınmayıp, sürücü Nazmi Oral hakkında düzenlenen IM 766563 sayılı idari yaptırım karar tutanağı ile uygulanan idari para cezasının da kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Diyarbakır Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünün 20/09/2018 tarihli ve IM 766563 sayılı idari yaptırım karar tutanağının muhatabının Nizam Oral olmasına karşın, ihbarnamede Nazmi Oral olarak gösterilmesi maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Diyarbakır 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 05/12/2018 tarihli ve 2018/3805 değişik iş sayılı kararının CMK"nin 309/4-c maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek ve yeniden yargılamayı gerektirmemek üzere kanun yararına BOZULMASINA, 22/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.