Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay anına ilişkin olup heyetçe izlenen CD içeriğine göre, yerleşim yerinde, saat 19.00 sıralarında sanık idaresindeki otomobil ile iki şeritli bölünmüş yolda seyir halindeyken seyir istikametine göre sol tarafından,orta refüj üzerinden kontrolsüz şekilde aniden yola giren 4 yaşındaki yaya ..."a çarpması neticesinde çocuğun öldüğü olayda; İstanbul Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının 04.11.2014 tarihli raporunda, sanığın alt düzeyde tali kusurlu olduğunun belirtildiği anlaşılmakta ise de sanığın kendi seyir şeridi olan sol şeride aniden giriş yapan yayaya karşı alabileceği herhangi bir tedbir bulunmadığı anlaşılmakla, atılı suçtan beraati yerine oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.