MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/09/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 02/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat istemi zamanaşımı nedeniyle, maddi tazminat istemi ise unsurları oluşmadığından reddedilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kendisi ile evli olduğunu bildiği halde dava dışı eşi ile birlikte olarak boşanmalarına neden olduğunu, davalının eyleminin kişilik haklarına saldırı niteliğinde bulunduğunu iddia ederek, uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, dava dışı ... ile ilişkisinin 1999 yılında davacı tarafından öğrenildiğini, 2005 yılında bir kız çocukları olduğunu, davacının en geç bu tarihte öğrendiği kabul edilse dahi davanın zamanaşımına uğradığını savunarak reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının eşi ile boşanmalarına karar verilen dava dosyası kapsamından eşinin davalı ile birlikte olduğunu bildiği ve hatta bir kız çocukları olduğunu da öğrendiği kabul edilerek manevi tazminat isteminin TBK 72/1 maddesi uyarınca zamanaşımından reddine, maddi tazminat isteminin ise yasal koşulları oluşmaması nedeni ile reddine karar verilmiştir.
TBK 72. maddesi ( 818 sayılı BK 60. maddesi ) uyarınca zamanaşımı süresi, zarar görenin zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten itibaren 2 yıl, her halükarda zarar veren eylemin gerçekleşmesinden itibaren 10 yıldır. Eğer fiil ceza kanunları uyarınca daha uzun zamanaşımı süresi bulunan cezayı gerektiren bir eylemden doğmuş ise ceza zamanaşımı süresi uygulanır. Somut olaya gelince; davacının kişilik haklarına saldırı oluşturan eylem, davalının davacın eşi ile birlikte yaşaması olup davacının eşinden boşandığı tarihe kadar birlikteliğin devam ettiği anlaşılmaktadır. Davalının, davacının eşi ile birlikte yaşaması eylemi, temadi eden bir eylem olup devam ettiği sürece zamanaşımı süresi işlemeye başlamaz. Ancak temadinin sona ermesinden sonra zamanaşımı süresi işleyeme başlayacaktır.
Şu durumda mahkemece, dava tarihi itibari ile davalının tazminat istemine konu eylemi devam ettiğinden zamanaşımı süresinin işlemeye başlamadığı kabul edilerek işin esasının incelenmesi gerekirken manevi tazminat isteminin zamanaşımından reddi doğru olmamış, maddi ve manevi tazminat istekleri yönünden zamanaşımının ayrı değerlendirilmesi de doğru görülmemiş olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.