Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/1975 Esas 2019/11239 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1975
Karar No: 2019/11239
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/1975 Esas 2019/11239 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2018/1975 E.  ,  2019/11239 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacılar vekili, 29.10.2013 tarihinde davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın tam kusurla davacıların annesi/eşi olan...’nin yolcu konumunda bulunduğu davacı ...’in kullandığı araca çarparak...’nin vefat etmesine, davacı ... ile ...’nın da yaralanmasına sebep olduğunu, davacıların manevi zarar gördüğünü belirterek davacı eş ... için 100.000,00 TL, diğer davacıların her biri için 20.000,00 TL olmak üzere toplam 220.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 29/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı ..., dava konusu kaza ile ilgili kusur ve sorumluluğunun bulunmadığını, suçlamaları kabul etmediğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.
    Davalı ...Ş. vekili, davalı firmanın teşebbüs sahibi olarak sorumluğunu ortadan kaldıran veya azaltan unsur olarak zarar görenin kusurunun mevcut olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 30.000,00 TL, diğer davacı çocukların her biri için 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 29/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, ve özellikle manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 28/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.