Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/290 Esas 2019/9796 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/290
Karar No: 2019/9796
Karar Tarihi: 03.10.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/290 Esas 2019/9796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında, sanıkların mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, mahkemenin hüküm fıkrasında yapılan yanlışlıklar nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiş ve sanıkların cezaları adli para cezasına çevrilmiştir. Sanıkların hüküm giyme nedeni olarak TCK'nın 89/4, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gösterilmiştir. TCK'nın 89/4 maddesi, taksirle işlenen suçlarda cezanın yarısının indirilmesi hükümlerini içermektedir. 62/1 maddesi ise yaralama suçunu tanımlamaktadır. 50/4-1.a maddesi, kasten olmayan suçların cezanın yarısına kadar indirilebileceğini belirtmektedir. Son olarak 52/2-4. maddesi, yaralama suçunun bir silah kullanılarak işlenmesi durumunda cezanın artırılabileceğini öngörmektedir.

12. Ceza Dairesi 2018/290 E. , 2019/9796 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 89/4, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin eksik incelemeye, beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın usul ve esasa aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen 5 hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (3-a) paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanıklar hakkında hükmolunan 5 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince sanıkların kişiliğine, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa, sosyal ve ekonomik durumuna göre adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanıkların ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL"den paraya çevrilerek 3.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.